Interview van de maand met: Myrthe Boijmans

Myrthe Boijmans (39) is sinds 1,5 jaar werkzaam als cultuur coördinator en hoofd educatie bij de Vrije Akademie Parkstad (Vazom). Dit is een instelling in Kerkrade en Landgraaf die cultuurprogramma’s verzorgt voor het onderwijs. Daarnaast is ze als vrijwilliger verbonden aan IBBO in Geleen. Myrthe wist al jong dat ze iets met kunst en cultuur wilde doen. Ze volgde haar onderwijs in België en deed daarna de kunstacademie Maastricht, waar ze een opleiding volgde tot docent tekenen, handvaardigheid en textiele werkvormen (met een specialisatie in orthopedagogisch vormgeven) en deed daarna een Master in Scientific Illustration. Myrthe is niet alleen werkzaam binnen de educatie maar werkt ook als medisch illustrator voor ziekenhuizen.

Myrthes doel: “Je moet vooral laten zien dat je meer bent dan een beroep. Het hoeft niet zo te zijn dat je een studie kiest en dan de rest van je leven hetzelfde werk blijft doen. Gedurende je werkende leven blijf je ook lerende, dat wil ik graag ook aan mijn publiek meegeven. Mijn grootste doel is het ontketenen van processen. Daarmee bedoel ik dat niet het eindresultaat het belangrijkste is, maar de weg ernaartoe.”

Myrthe, wat vind jij het leukste aan je werk?

Met name de afwisseling. De combinatie van mijn diverse werkzaamheden zorgen ervoor dat ik verschillende delen van mijn hersenen gebruik. Ik vind het mooi dat ik een stukje cultuur, passie en enthousiasme aan mijn leerlingen mee kan geven. Kunstzinnigheid stimuleert en ontwikkelt je eigen ik. Je hoeft niet altijd interesse te hebben in culturele vakken om er toch iets van mee te nemen in de rest van je leven.

Welke ervaring op het gebied van cultuureducatie heeft de meeste indruk op jou gemaakt?

Vorig jaar zijn we met een groepje kinderen naar Berlijn gegaan. We doen jaarlijks een cultureel uitstapje en deze keer kozen we ervoor om in Berlijn de theatervoorstelling ‘Out of chaos’ te boeken, dat gespeeld werd door een authentieke Australische dansgemeenschap. In hun voorstelling lieten de dansers zien wat zwaartekracht is. De hele zaal was in Jugendstill opgezet, wat een enorme sfeer gaf. Aan het begin van de voorstelling stelden de dansers zich een voor een voor, terwijl ze een voor een in de spotlight stonden. Een van de artiesten vertelde waarom ze zo weinig kleding droeg. Hierdoor voelde ze zich kwetsbaar, waardoor ze alles van zichzelf kon laten zien. Toen ze dat vertelde sprong een van de leerlingen op en riep in zijn enthousiasme: ‘you go girl!’ Dat is niet iets wat normaal gezien in een theater voorvalt, maar het zorgde voor een heel bijzonder moment. De danseres ging er ook op in, waardoor er een bijzondere conversatie tussen podium en publiek ontstond.

Op welke manier heb jij te maken met Pit Cultuurwijzer?

Ik ken iedereen van Pit Cultuurwijzer inmiddels al wat langer, we hebben veel samengewerkt. Samen waren we betrokken bij de uitvoering en ontwikkeling van verschillende projecten zoals inspiratiesessies, subsidietrajecten en opleidingstrajecten. Het doel daarbij is altijd om mogelijkheden te zoeken waarbij cultuur een mooie plaats in het onderwijs kan innemen.

Welke boodschap wil jij aan kinderen meegeven op het gebied van cultuureducatie?

Ik vind het belangrijk dat kunstzinnigheid gestimuleerd wordt, dat kinderen zich (durven) openstellen en dat hun eigenheid wordt versterkt. Dit is een basis die ze in de toekomst kunnen gebruiken.

Wat is jouw talent?

Ik zie mijn veelzijdigheid als mijn grootste talent. Ik heb de balans kunnen vinden tussen de uitvoering van kunst en de wetenschap en juist dat zorgt ervoor dat ik creatief in het leven sta.