13 mei 2024
Interview van de Maand: Femke en Asta van Basisschool Martinus
Femke en Asta zijn allebei leerkracht op Basisschool Martinus in Heerlen. Femke geeft les aan groep 5 en 6 en Asta aan groep 1 en 2. Daarnaast zijn ze ook allebei cultuurcoördinator. Vorig jaar hebben ze allebei de cursus voor ICC’er gevolgd bij Pit Cultuurwijzer.
Wat doen jullie aan cultuur op school?
Asta: “Dat is best wel breed. We proberen talent- en identiteitsontwikkeling te stimuleren door eens in de zoveel tijd workshops rondom cultuur te organiseren. Dat doen we structureel in het jaarprogramma - hierbij nodigen we externen uit om workshops te verzorgen. Dat noemen we Da Vinci middagen. Dat zijn cultuurmiddagen die we vier weken achter elkaar organiseren, en dat vier keer per jaar.” Femke vult aan: “We hebben vorig jaar de cursus tot ICC’er gevolgd bij Pit Cultuurwijzer – dit project is eigenlijk het resultaat daarvan. We hadden zulke middagen al vaker, in een andere variant, op scholen gezien. We wilden ook zoiets doen, maar dan structureel.”
Hoe ziet zo’n Da Vinci middag eruit?
Femke: “De kinderen schrijven zich in voor drie workshops die hen leuk lijken, op basis van een verdeling komen ze bij een van de drie keuzes terecht. Ze krijgen dan vier weken op rij elke donderdagmiddag (onderbouw) en vrijdagmiddag (bovenbouw) een workshop. De workshops duren van 13.15 tot 14.30, ze zijn altijd met een leerkracht of een externe. Dit doen we met de hele school tegelijk, dus als je om 13.30 langsloopt zie je overal tegelijkertijd verschillende creatieve workshops plaatsvinden.” Asta: “Nu hebben we bijvoorbeeld workshops in muziek, handvaardigheid, moestuinhelden, vogelhuisjes, insectenhotels, een voetbalclinic en dans. Maar het zijn ook wel eens filmrecensies geweest. Er is altijd iemand van SCHUNCK die beeldende vorming geeft. We werken niet volgens thema’s, iedereen mag zelf invulling geven aan zijn of haar programma. We zien dat externen er soms voor kiezen om de eerste bijeenkomst oriënterend te maken, de tweede gericht op technieken en dan in de overige twee workshops toewerken naar een werkstuk.”
Hoe zijn jullie tot dit format van vier keer vier weken gekomen?
Asta: “Dat was een kwestie van uitproberen. We zijn vorig jaar begonnen met een pilot en hebben tussentijds geëvalueerd. Voor de hele kleine kinderen bleek vier keer achter elkaar echt teveel, dat hebben we dus teruggeschroefd. We hebben ook getest om alles in één middag te doen, in plaats van vier achtereenvolgende weken. Maar dan mis je de diepgang en krijg je minder voor elkaar dan wanneer je er zo’n reeks van maakt.”
Femke: “In het begin was er vrij weinig animo – we moesten echt zoeken naar externen of ouders die wilden bijdragen. Maar nu we de contacten gelegd hebben zie je het enthousiasme echt flink toenemen. Daardoor kunnen we deze middagen nu structureel organiseren, het staat nu vast in het rooster.”
Hoe besteedden jullie voorheen aandacht aan cultuur?
Asta: “Cultuur was echt iets van iedere klas voor zich. De ene leerkracht heeft er meer affiniteit mee dan de ander, en zo kreeg het bij de ene klas makkelijker vorm dan bij de andere. Het draaide vaak om knutselen, maar er ontbrak een extra laag. We hadden behoefte aan een cultuurplan, om er meer uit te halen. En dat is gelukt.” Femke: “Door onze nieuwe externe contacten en onze inventarisatie van de talenten van onze collega’s weten we nu wie we iets zelf laten organiseren, en welke leerkrachten we laten aansluiten bij een externe. Het succes van deze middagen werkt aanstekelijk. Het enthousiasme groeit bij de leerkrachten, maar ook bij de leerlingen. Als ik muziekles geef, merk ik dat de kinderen heel enthousiast zijn, maar we horen het ook terug in oudergesprekken. Want ouders vinden cultuur ook heel belangrijk.”
Wat hebben jullie geleerd van de ICC-cursus?
Asta: “We hebben als werkgroep van Pit Cultuurwijzer handvaten gekregen om partners te vinden en beter contacten te leggen, maar we hebben ook meer inzicht in ons budget gekregen. Voorheen waren er veel drempels, we dachten iedere keer: waar beginnen we en is er wel geld voor?” Femke vult aan: “Klopt, vooral dat financiële stuk is nu een stuk helderder. We weten nu waar de potjes zijn, welke subsidies bestaan, wat de cultuurbus is, enzovoorts. Dat is echt heel nuttig, en hebben we echt door de cursus geleerd.”
Asta: “Het is nu een heel overzichtelijk geheel geworden, voorheen regelden we een buitenschoolse activiteit en dan hield het weer op. Ook het teamwork heeft er echt baat bij. Dat hebben we ook echt geleerd bij Pit Cultuurwijzer: hoe inspireer je zo’n team, hoe krijg je alle neuzen dezelfde kant op?”
Is dit een methode die andere scholen ook zouden kunnen overnemen?
Asta: “Jazeker! De meeste scholen die we kennen hebben maar twee keer per jaar zo’n cultuurmiddag, er is dus nog vaak ruimte voor verbetering. Maar als je dit wil doen heb je wel een werkgroep nodig, en een team dat ervoor gaat. Toen we vorig jaar hiermee begonnen hebben we veel van het team moeten vragen, we hadden slechts één externe. We moesten voor collega’s ruimte inroosteren om workshops van meerdere uren voor te bereiden. Dat vroeg veel van hen, maar het heeft ook veel opgeleverd. Iedereen ziet nu de meerwaarde van deze middagen in.”
Ben je ICC’er en heb je vragen over dit project? Stuur Femke en Asta gerust een mailtje:
< Terug naar overzicht
